Blog, Oeganda
Armoede in Afrika is een zeer grote problematiek.
De mensen hebben geen of weinig eigen bezittingen en toch hebben ze een enorme afvalberg. Mijn plan is om deze twee problemen tegelijkertijd aan te pakken, dit aan de hand van design met afval. Samen met lokale kinderen/jongvolwassenen zal ik (bruikbaar) afval verzamelen en dit omtoveren tot gebruiksvoorwerpen en accessoires. Ik zal hun eerst makkelijke technieken aanleren en dit zal op hun tempo evolueren. Het doel is te eindigen met een klein meubel.
03/10/2019
​
Op donderdag 3 oktober namen we op de luchthaven afscheid van de mama's en waren we klaar voor een vlucht van 14 uur richting Oeganda.
Maanden hadden we uitgekeken naar dit moment en toen het moment er eindelijk was konden we het allebei echt niet geloven. In het midden van de nacht kwamen we aan op Afrikaans grondgebied. Ik dacht eens een goede teug 'frisse' lucht in te ademen, maar dat viel tegen. De lucht was droog en warm en de geur was ook totaal anders dan in België.
Nog even snel door de douane en dan kunnen we eindelijk kennis maken met ons gastgezin voor de komende 3 maanden.
06/10/2019
​
Vandaag mocht ik voor het eerst kennismaken met het sponsorbroertje van Nathan, Juuko. We gingen hem op zijn school een bezoekje brengen. Daar kregen we van hem een leuke rondleiding. Juuko wordt door de ouders van Nathan gesponsord. Zij doen dat via de VZW 'Help Africa'. Hierdoor heeft Juuko de kans op een goede scholing en dus de kans op een mooie toekomst.
Juuko heeft uitgebreid de tijd genomen om met ons te praten. Op deze manier konden we meer te weten komen over elkaars leven en wat zoal de grote verschillen zijn tussen België en Oeganda.
-Wist je bijvoorbeeld dat het in Oeganda tijdens je schoolcarrière verboden is om een relatie te hebben, de straf hiervoor is een schorsing-
​
Na de leuke rondleiding en de gezellige babbel was het helaas tijd om afscheid te nemen. We gaven hem nog een laatste peptalk, want hij ging met zijn examens beginnnen. En als verrassing hadden we ook nog koekjes en sap mee als krachtvoer tijdens het studeren.
​
-Toi toi Juuko-
06/10/2019
​
Zondagavond stond er nog een leuke verrassing op ons te wachten, we waren namelijk uitgenodigd op een 'Help Africa' dinner. Kim Madsen was op bezoek en wou onze ideeën graag eens horen. Kim is de stichter van de VZW 'Help Africa'.
Het dinner vond plaats in een Belgisch restaurant. De ideale gelegenheid om onze nieuwe Oegandese vrienden kennis te laten maken met onze keuken.
Tijdens het dinner zijn er heel wat goede ideeën uitgewisseld en was een goede samenwerking in de toekomst verzekerd.
We hebben deze avond met een voldaan gevoel kunnen afsluiten.
07/10/2019
​
Op maandag mochten we voor het eerst naar het kantoor van 'Help Africa'. Daar maakten we kennis met Mariam. Eerst heb ik met haar mijn plannen overlopen en daarna hebben we een eerste planning opgemaakt.
​
Mariam gaat mij gedurende mijn project hier ondersteunen in de naam van 'Help Africa. Ook gaat zij voor mij het Oegandees naar het Engels vertalen wanneer dit nodig is.
10/10/2019
​
Op donderdag stond er een zeer speciaal interview op het programma met Faith Aweko. Faith is 25 jaar oud en is opgegroeid in de slum van Kampala. Haar "huis" was gelegen in een lager gedeelte van de slum waardoor het water en het daarbij horende afval tijdens het regenseizoen vaak zijn weg vond naar binnen. Zijzelf ging naar school in de slum, maar door de wateroverlast waren de meeste van haar boeken beschadigd of zelfs kapot.
​
Een jaar geleden heeft ze 'Reform Africa' opgericht. Ze maakt waterdichte boekentassen en totebags uit plastiek zakken. Dit doet ze door middel van het samensmelten van plastiek zakken.
​
In één van de komende weken zal ik haar werkplaats bezoeken en gaan we nog meer ideeën uitwisselen. Hopelijk kan ik dan mijn eigen boekentas maken.
12/10/2019
​
Vandaag zagen we de minder mooie kant van Oeganda, namelijk de slum. Het is zeer pakkend om te zien in welke omstandigheden de mensen daar moeten leven. Het afvalprobleem is er in heel Oeganda maar het probleem in de slum is gigantisch.
​
Bij onze aankomst werden we ontvangen door de "leaders" van de slum. Zij gaven ons enkele weetjes mee en vertelden ons ook de geschiedenis over de slum van Kampala. Ze wisten ons te vertellen dat ze heel blij zijn dat er eindelijk iemand zijn ogen open doet voor het probleem en er iets aan wil doen.
​
Na het gesprek met de "leaders" kregen we van één van hen een rondleiding door de slum. Zij liet ons enkele van de grootste problemen zien, zoals het gebrek aan sanitair.
​
Er zijn ook enkele gevaren verbonden aan het overtollige afval, zoals watervervuiling, broedplaats voor bacteriën en ongedierte, water-flow obstructie, bodemverontreiniging,... .
Daarom plannen we in de toekomst een lezing over deze gevaren in de slum en daarna zullen we direct overgaan tot actie en gaan we met een groep vrijwilligers afval rapen en verzamelen.
​
In de slum zijn we ook een lagere school gaan bezoeken. Dat was hartverwarmend om te zien. De aandacht die ze daar steken in de belevenis van het kind is enorm. Ze proberen echt een soort veilige/kleurrijke zone te creëren binnenin de slum.
12/10/2019
​
Na het aangrijpende bezoek aan de slums was het hoog tijd voor wat vreugde. Daarom zijn we in de namiddag een bezoekje gaan brengen aan de 'Kawuku Parents School'. Dit is een lagere school die samenwerkt met 'Help Africa', de meeste leerlingen zijn dan ook sponsorkindjes.
​
Bij de aankomst in de school werden we ontvangen door de "head teacher". Hij gaf ons persoonlijk een rondleiding door de school en vertelde ons over de werking en vakken.
-Wist je bijvoorbeeld dat de kinderen op deze scholen les hebben van 6u30 's morgens tot 7u30 's avonds?-
​
Na de rondleiding was het middagpauze voor de kinderen. Het ideale moment om eens wat vragen te stellen aan de leerlingen. Ook zij hadden een heleboel vragen voor ons. Al snel is een zeer groot deel van de leerlingen erbij komen zitten en werd het een gezellig bende, waar veel gelachen is.
16/10/2019
​
Voor mijn project heb ik afval nodig. Ik heb op verschillende plaatsen een afvalzak achtergelaten met de opdracht om plastiek(afval) te verzamelen. Maar ook wij hebben onze handen uit de mouwen gestoken. Wij zijn de straten rond onze verblijfplaats afgewandeld en we hebben al het (bruikbaar) afval opgeraapt. Eens we een mooie hoeveelheid bij elkaar geraapt hadden, zijn we teruggekeerd. Doordat we het afval van de straat halen is het vaak zeer vuil, dus is een grondige wasbeurt zeker geen overbodige luxe. Het wassen doen we in twee grote emmers, de ene gebruiken we om het grootste vuil eraf te spoelen en de andere is om het effectief te wassen.
Na het wassen is het afval helemaal klaar voor een nieuw leven, hoog tijd dus om er iets leuks van te maken.
18/10/2019
​
De leerlingen van Muyenga High School zitten volop in de examenperiode. Op deze momenten is ontspanning nog belangrijker. De leerlingen zitten bijna de hele dag stil en een beetje beweging om het hoofd leeg te maken kan nooit kwaad. Als ex-volleyballers stonden Nathan en ik direct klaar om de leerlingen wat techniek bij te leren. We hebben besloten om meermaals per week twee uur volleybaltraining te gaan geven op de school. Op deze manier blijven we allemaal een beetje in beweging :),
(misschien geen slecht idee).
19/10/2019
​
Deze zaterdag vond de eerste "afval-workshop" plaats in de slum. De workshop ging door in het schooltje van de slum, dat we eerder al bezocht hadden. Het oorspronkelijke idee was dat de workshop voor kinderen zou zijn, maar nu bleek dat de volwassen vrouwen veel meer interesse hadden.
De eerste workshop was al direct een mega succes, we hadden +/- 25 enthousiaste deelnemers. Deze week heb ik ze een techniek aangeleerd om van plastic zakken touw te maken a.d.h.v. vlechten. Dit touw kunnen ze gebruiken om matjes of manden van te maken. Ik ben er van overtuigd dat deze vrouwen de techniek nog vaker gaan gebruiken.
De "afval-workshop" gaat een wekelijkse traditie worden, enkele deelnemers hebben me al laten weten dat ze er zeker elke keer bij gaan zijn.
​
-Benieuwd hoe het er volgende week aan toe gaat gaan-
24/10/2019
​
Uitzonderlijk vond de "afval-workshop" deze week op donderdag plaats. De reden hiervoor was omdat we dit weekend iets speciaals op het programma hebben staan. Vermits het op een doordeweekse dag doorging, was de opkomst iets minder als vorige week, maar dat was niet aan het enthousiasme te zien. De dames hadden me gevraagd of ze mochten verder werken aan hun werkje van afgelopen week. Ik was erg verrast om te zien dat ze effectief verder hadden gewerkt doorheen de week. Sommige waren zelfs helemaal opnieuw begonnen. Ook is het zeer leuk om te zien dat de dames advies vragen aan elkaar en elkaar echt helpen.
Eén ding is zeker: deze techniek hebben ze onder de knie. Een paar werkjes beginnen al de vorm van een kom/mandje te krijgen.
25/10/2019 - 27/10/2019
​
We zijn vrijdagmiddag vertrokken naar Buyiga. Dit is een eiland omringd door water/moeras. De mensen op dit eiland hebben zo goed als niets: geen elektriciteit, geen internet, geen/weinig toegang tot zuiver water, geen kleren (zonder gaten). Op het eiland zijn er slechts twee scholen en voor de meeste kinderen is dit veel te ver, 80% van de kinderen is hierdoor ongeschoold. De meisjes die niet naar school gaan, worden op hun 13e uitgehuwelijkt en verwachten hun eerste kind.
Op het eiland was er ook een albino jongen. Het viel enorm op dat hij niet 100% geaccepteerd werd. De andere kinderen plaagde hem en riepen "Muzungu". En toch had hij geluk, want in veel andere arme gebieden in Afrika worden albino kinderen vermoord omdat dit volgens hen geluk brengt.
​
Het eiland is enkel te bereiken via een 45min. lange kanotrip. Op het eiland zelf is het enige (gemotoriseerd) vervoersmiddel de "boda-boda" (lokale brommer).
​
Zaterdagavond hadden we nog net genoeg tijd op een tripje te maken rond het eiland. Dit op de boda-boda natuurlijk. Tijdens deze trip kwamen we langs de armste delen van het eiland. Op het einde van de rondleiding stopte we even om van het prachtige uitzicht over Lake Victoria te genieten.
25/10/2019 - 27/10/2019
​
Zaterdag stond er slechts één ding op de planning -DONATIES-. Help Africa had begin vorige maand een enorme donatie ontvangen vanuit China. Deze bestond uit t-shirts, schoenen, rugzakken en schoolmateriaal. Ikzelf had 2 gevulde koffers mee vanuit België, met kleding. Eén daarvan heb ik aan het eiland gedoneerd.
Zaterdagvoormiddag hadden we de donaties gecategoriseerd. In de namiddag werden de kinderen opgedeeld in groepen volgens leeftijd. Deze werden dan per groep naar ons gestuurd. Op deze manier waren we zeker dat we de donaties eerlijk verdeeld hadden.
​
Eén van mijn taken was het passen van schoenen bij de kinderen. Omdat een groot deel van de kinderen geen schoenen heeft, waren hun voeten zeer vuil. Daardoor konden we hun de schoenen niet laten aandoen om te passen. We namen de maat door de onderkant van de schoen tegen hun voetzool te zetten.
Dit was een propere en efficiënte manier.
15/10/2019 - 24/10/2019 - 29/10/2019
​
Volgende week gaan we met een groep vrijwilligers een opruimactie doen in de slum van Katanga. Voor deze gelegenheid heb ik ervoor gekozen om samen met de sponsorkinderen van Help Africa een banner te maken om de actie te promoten en om die dag te kunnen gebruiken als achtergrond voor de groepsfoto.
​
Het maken van de banner hebben we gedaan tijdens onze geplande "kunstlessen". In totaal hebben we hier 3 lessen aan gewerkt. Door het combineren van mijn ideeën en de ideeën van de kinderen zijn we tot dit ontwerp gekomen.
Aan de linkerzijde is het personage druk bezig met het opruimen van de slum en aan de rechterzijde zorgt het personage ervoor dat het in de toekomst opgeruimd blijft.
Vanaf volgende week zullen de kunstlessen ook in het thema staan van afval.
01/11/2019
​
Ons eerste prototype voor de totebag is een feit! Zoals je eerder in de blog kon lezen zijn we een tijdje geleden afval gaan rapen in de straten rond onze verblijfplaats. We waren zeer verbaasd hoeveel (lege/gebruikte) cement zakken we tegenkwamen, dus we besloten er iets van te maken. Na wat denkwerk en een paar ruwe schetsen zijn we tot dit ontwerp gekomen.
​
De voorkant, achterkant en onderkant is een geheel, de zijkanten worden aan dit geheel bevestigd door de weeftechniek met de handvatten.
​
Voor volgende week zaterdag staat er een totebag workshop gepland voor de vrouwen in de slum, dus wie weet zijn deze binnenkort ook te koop.
​
-stay tuned-
02/11/2019
​
Afgelopen zaterdag hadden de vrouwen van de slum het erg druk. Het was namelijk de eerste dag van 'grasshopper season'. Dit betekent dat alle vrouwen massaal sprinkhanen beginnen 'pellen' (het ontdoen van vleugels en poten), om ze daarna in de pan te gooien. Het is een zeer arbeidsintensieve periode voor deze mensen.
Voor een potje 'gepelde sprinkhanen' krijgen ze zo'n 200 shilling (5 cent).
​
Toch hadden we enkele vrouwen die hun werk even aan de kant wilden leggen en de tijd namen om de afval-workshop bij te wonen. Deze keer maakten we iets nieuws, een bezem/borstel uit plastiek flessen. Ideaal om de vleugels en pootjes van de sprinkhanen bijeen te vegen;
(want deze liggen O-VER-AL).
​
-Perfecte timing dus.-
02/11/2019
​
-EKIBBO-
Dit is waarschijnlijk de aller aller leukste blog-update tot nu toe. Ik denk dat ik in mijn hele leven nog nooit zo trots geweest ben op iemand anders, maar tegelijk ook op mezelf. Afgelopen zaterdag gingen we voor de 3e keer naar de slum voor onze wekelijkse workshop. Elke keer worden we enthousiaster en enthousiaster onthaald. Maar vandaag was het extra speciaal. Een paar vrouwen hadden hun mand/korf afgewerkt. En WAUW het resultaat was prachtig. 10000x beter dan mijn eerste mandje en veel beter dan wat ik had kunnen dromen. Ik was erg emotioneel van fierheid. Hun werk is heel strak en super stevig. Omdat ik opslag verliefd was, heb ik er een gekocht voor 40.000 shilling (€10), voor mij niet zo veel maar voor hun meer dan een maandloon. Ik wil het hier niet bij laten, ik ben ervan overtuigd dat hiervoor plaats is op de Belgische/Europese markt. In de komende weken ga ik er alles aan doen om hier een echt goed doel van te kunnen maken.
​
-Heb jij interesse in een mandje? Stuur me een berichtje op Whatsapp. (+32497371189)-
07/11/2019
​
In België is de "Sinterklaas-tijd" reeds aangebroken., Hier in Oeganda mogen we zelf Sinterklaas spelen. Donderdag stond er weer een donatie op het programma. Deze keer in de scholen van de slum. Help Afrika doneerde schrijfgerief en T-shirts, maar ook wij hadden een paar leuke spulletjes bij om uit te delen.
De liefde en dankbaarheid die je krijgt van deze kinderen, als ze iets ontvangen, is onbeschrijfbaar. Het is een gevoel dat ze ons nooit nog kunnen afnemen.
08/11/2019
​
Mijn volledige stage draait rond het bewust maken van de lokale bevolking van het afvalprobleem. In de slum geef ik al workshops voor vrouwen om creatief te zijn met afval. Maar het afvalprobleem in de slum is enorm, en zal niet verdwijnen door alleen de workshops te geven. Daarom kozen we ervoor om een grote opruimactie te organiseren. Samen met Help Afrika en een groep vrijwilligers (bewoners van de slum) hebben we allemaal onze handen uit onze mouwen gestoken. We hebben een groot deel van de straten aangepakt, maar wat nog belangrijker is, zijn de beekjes. Deze hadden dringend een opruimbeurt nodig. Achteraf gaven Nathan en ik een speech over de gevolgen van het overtollige afval. En de "leader" van de slum heeft ons gegarandeerd dat er op regelmatige basis een opruimactie zal komen.
​
-Missie geslaagd.-
09/11/2019
​
Zaterdag stond er zoals gewoonlijk weer een "afval-workshop" gepland, alleen was het deze keer meer een vergadering dan een workshop. Er was namelijk veel om te bespreken, want we hadden goed nieuws over de verkoop.
​
Enkele vrouwen hadden weer wat mandjes afgewerkt dus deze hebben we even in groep besproken. Waarna we wat richtlijnen opgesteld hebben rond grootte en kwaliteit.
​
Het was prachtig om te zien dat enkele vrouwen al een eigen techniek aan het ontwikkelen zijn. Dit zorgt er nog meer voor dat elk mandje uniek is.
​
-Benieuwd wat de toekomst zal brengen voor EKIBBO.-
13/11/2019 - 14/11/2019 - 15/11/2019
​
Vanaf deze week plannen we 3 workshops in de slum in plaats van 1. Op deze manier leren we de vrouwen beter kennen en is er ook meer tijd voor het aanleren van nieuwe technieken.
​
Afgelopen week zijn we begonnen met het aanleren van de techniek van de totebag. Best moeilijk zonder tolk maar gelukkig zijn de vrouwen visueel zeer sterk. Als één vrouw de techniek begrijpt, zal ze niet aarzelen om het uit te leggen aan de rest.
​
Na mijn uitleg stonden ze allemaal te popelen om zelf aan de slag te gaan. Het zal nog even duren voordat ze de techniek helemaal beheersen. Maar je weet wat ze zeggen hé, "oefening baart kunst."
​
-A totebag a day keeps the plastic polution away-
16/11/2019
​
Na een drukke week besloten we om een uitstapje te maken naar Jinja, de op één na grootste stad in Oeganda, en de hoofdstad voor al de avontuurlijke activiteiten. Dit was precies wat we nodig hadden! Een dagje voor onszelf om eens lekker te genieten.
​
De dag begon vroeg in de ochtend met een autorit door Mabiza forest en langs de uitgestrekte theevelden. Wat ons meteen opviel toen we aankwamen in Jinja was hoe "rustig" en "niet hectisch" de stad was.
​
Het eerste op onze planning was (natuurlijk) de bron van de Nijl. Wat niet veel mensen weten is dat de beroemde rivier van Egypte begint aan Lake Victoria in Oeganda. Na de bron van de Nijl wilden we de vallei ook graag ontdekken, maar niet met onze eigen beentjes. Nee nee, hiervoor schakelde we de hulp in van "Redfox" en "Kkumi", twee paarden van "Horseback safari's Jinja". Na een trip door de prachtige natuur en de lokale dorpjes sloten we de dag af met een boottochtje op de Nijl, tijdens zonsondergang.
-The ultimate Nile experience-
19/11/2019
​
Na onze workshop in de slum wilde één van de vrouwen ons graag een speciaal plekje laten zien. Ze nam ons mee naar haar persoonlijke lievelingsplek. Zij komt hier naartoe als ze even nood heeft om haar hoofd terug leeg te maken, of als ze even genoeg heeft van de drukte in de slum.
​
Het moment dat we hier aankwamen waren we oprecht sprakeloos. Al twee maanden kwamen we wekelijks naar de slum. Elke keer opnieuw verbaasde het ons hoe krap het was en hoe chaotisch het leven hier is. Maar vanaf dit standpunt zie je de slum van bovenaf. Op één of andere manier straalt dit zoveel rust uit.
Ik begrijp waarom deze vrouw hier graag naartoe komt.
21/11/2019
​
De African market stond al een lange tijd op onze planning, maar Nathan en ikzelf zijn nogal uitstellers van nature, dus kwam het er niet echt van.
​
Enkele weken geleden kregen we de vraag om eens samen te zitten met iemand die zelf ook een project doet met Manden. Zij heeft verschillende groepen van vrouwen die het moeilijk hebben (weduwe, aids, werkloos, kindhuwelijk,...). Deze vrouwen maken voor haar allerlei Afrikaanse Accesoires, van kettingen tot manden. Zij verkoopt deze spullen allemaal in haar winkeltje op de African market. Ik was heel benieuwd wat haar visie was dus we besloten om af te spreken. Twee vliegen in één klap, een leuke meeting en een bezoek aan de market.
​
De meeting was zeer aangenaam. Ze liet me enkele van haar manden zien. Deze manden zijn allemaal gemaakt in de traditionele Oegandese techniek. Na een gesprek nodigde ze mij uit om volgende week een paar van haar vrouwen te ontmoeten. Daar kon ik natuurlijk geen nee tegen zeggen.
​
Na het leuke gesprek hebben Nathan en ik nog enkele leuke souvenirtjes gekocht voor de thuisblijvers. Benieuwd wat ze ervan zullen vinden.
22/11/2019
​
Vrijdag was een zeer speciale dag. Het was de eerste keer dat we een grote lading mandjes gingen kopen. Dit was een dag waar de vrouwen al een tijdje naar uitkeken.
​
We kochten deze keer de eerste 50 mandjes aan. Elke vrouw verdiende 30.000 shilling per mandje (één maandloon). Sommige van de vrouwen hadden meer dan 5 exemplaren. Het grootste deel van deze vrouwen heeft nog nooit meer dan 10.000 shilling in één keer verdiend, dus dit was een uitzonderlijke dag.
​
Wij vonden het heel belangrijk dat we de vrouwen persoonlijk betaalden, dus we riepen elke vrouw één voor één naar ons. De dankbaarheid die ik op dat moment voelde was onbeschrijfelijk. Het meest aangrijpende moment was toen één van de vrouwen kwam zeggen: "Dit wordt de beste Kerstmis ooit", Toen kon ik mijn tranen niet meer bedwingen.
​
Op het einde maakten we een leuke groepsfoto en dansten en zongen de vrouwen voor ons als bedankje. Prachtig om te zien.
-Dit noem ik hartverwarmend-
23/11/2019
​
Nu dat we in het bezit zijn van zoveel nieuwe (prachtige) mandjes, vonden we het hoog tijd om een nieuwe "fotoshoot" te doen. Wij vinden het belangrijk om mooie foto's, van goede kwaliteit te hebben om reclame te kunnen maken. Dus dat deden we dan ook. We maakte een leuke tekst en zwierde deze samen met de nieuwe foto's op Facebook. Al snel kregen we liefdevolle reacties en zelfs een paar nieuwe bestellingen.
​
-hard werken wordt altijd beloond-
25/11/2019
​
Heriner je je Faith Aweko nog? De jonge vrouw die we al eens eerder interviewden over de rugzakken die zij maakt met samengesmolten plastic zakken. Vandaag bezochten we haar workshop “Reform Africa”, gelegen in een soort community-village op de top van de heuvel en omringd met andere projecten met dezelfde visie (recycling). Prachtig om te zien. Faith gaf ons wat meer uitleg over haar project en over het productieproces van de rugzakken. We hadden het ook over ons project en ze was erg enthousiast. Ze gaf zelfs een paar tips voor in de toekomst. Een geslaagd bezoek!
25/11/2019
​
Ondanks dat we bijna elke dag Kampala stad doorkruisen, hebben we amper de tijd genomen om de stad eens te bekijken met een toeristisch oog. Daarom besloten we om een bezoekje te brengen aan de moskee van Kampala. Dit is één van de grootste moskeeën van het continent en zelfs de grootste van sub-Sahara Afrika. Maar omdat we gekleed waren als blanke toeristen (short en T-shirt), moesten we traditionele Arabische kledij dragen vooraleer we binnen mochten. De rondleiding werd afgesloten met een mooi uitzicht over de stad in de top van de moskeetoren. Hier kregen we de geschiedenis van Kampala te horen. Kampala bestaat oorspronkelijk uit 7 heuvels, eentje daarvan word in de volksmond ‘Beverly Hills’ genoemd omdat het de ‘rijkeluis'buurt is.
26/11/2019 - 27/11/2019
​
Ook deze week in de slum hebben we verder gewerkt aan de totebags, maar zoals alle leerlingen wel eens graag doen bij mooi weer, ging die deze week buiten door. De vooruitgang die de vrouwen boeken is enorm. Ze hebben de technieken door en werken allemaal zelfstandig aan hun totebags. Sommigen hebben zelfs modificaties aangebracht. Kortom, we zijn trots op onze leerlingen.
28/11/2019
​
Donderdag trokken we samen met de vrouw van de African market (Ester) naar Kiriba. Dit is een afgelegen dorpje buiten Kampala. Dit is de thuisbasis van één van haar groepen. Deze groep vrouwen zijn meester in het maken van manden in de traditionele techniek, maar vandaag mocht ik hun de mogelijkheid van het gebruik van plastiek laten zien. De vrouwen gingen direct aan de slag met de "nieuwe" techniek.
​
Na een hele dag van elkaar te leren, besproken Ester en ik een samenwerking in de toekomst. Voor de eerste bestellingen in België zullen deze vrouwen 30 mandjes maken.
​
-benieuwd naar hun resultaten-
02/12/2019
​
Juuko, nathan’s sponsorbroertje, was klaar met zijn examens en had dus vakantie. Dit betekent dat hij terug bij zijn oma gaat wonen, een eindje buiten Kampala. Omdat ons project bijna was afgerond, hadden we afgesproken dat hij een tijdje bij ons kon logeren. Dus gingen we hem persoonlijk oppikken bij Jjaja thuis. We hadden een paar leuke uitstapjes gepland. Zo zijn we naar de cinema geweest (dit was iets wat Juuko nog nooit had gedaan, maar stond al heel lang op zijn bucketlist), we hebben ook een bezoekje gebracht aan het Ndere Cultureel Centrum waar ons typisch Oegandese dans en muziek werd voorgeschoteld. En natuurlijk was Juuko er ook bij om ons uit te zwaaien op het vliegveld aan het einde van ons verblijf in Oeganda.
​
-Jjaja is oegandees voor oma-
05/12/2019
​
Jaarlijks wordt er door Help Africa een kerstfeestje georganiseerd. Het idee achter deze dag is dat de kinderen nog eens echt kind mogen zijn. Er worden voetbaltoernooien gehouden, de kinderen kunnen zich laten schminken, er staat een groot springkasteel, kortom ze maken plezier.
​
Help Africa voorziet die dag ook een grote maaltijd voor elk kind, ze krijgen frisdrank en natuurlijk een lekker stuk cake om de dag mooi af te sluiten.
​
Maar één persoon kan zeker niet onbreken op deze speciale dag. De kerstman komt naar dit evenement met een grote zak vol cadeautjes. Ieder kind krijgt iets leuk mee naar huis.
​
Dit is de dag waar ze het hele jaar naar uit kijken.
06/12/2019
​
Terwijl Juuko bij ons vertoefde, zijn we met hem ook een dagje naar Entebbe geweest. In de voormiddag stond de dierentuin op de planning, ook dit had hij nog nooit gedaan. Hierna zijn we iets lekkers gaan eten in een leuke strandbar. We gingen alle drie voor Talapia, de typische lokale vis van Lake Victoria, die in zijn geheel wordt geserveerd. Na deze delicatesse hebben we wat gerelaxt aan het strand terwijl Juuko ging zwemmen. Hij had er de tijd van zijn leven.
11/12/2019 - 13/12/2019
​
Deze week stonden er twee belangrijke afspraken op de agenda. Woensdag hadden we opnieuw afgesproken met de tweede groep vrouwen om hun mandjes te gaan bewonderen en natuurlijk ook te kopen. Zij hadden op een week tijd 30 prachtige mandjes afgewerkt.
​
Vrijdag was het dan aan onze groep vrouwen in de slum. Ook hier was knap werk geleverd. Er waren veel meer mandjes dan wij in eerste instantie verwacht hadden. Met deze lading hebben we onze collectie aangevuld tot 130 mandjes. Dit was het maximum wat wij konden meebrengen naar België.
​
Na het officiële gebeuren was het een zeer emotioneel afscheid, met dankbaarheid langs beide kanten. Ik ben er zeker van dat we volmondig kunnen zeggen dat we trots zijn. Deze vrouwen hebben een heel speciaal plekje in ons hart.
15/12/2019 - 16/12/2019 - 17/12/2019
​
Ons avontuur in Oeganda zit er bijna op. Om de laatste 3 maanden mooi af te sluiten, verbleven we drie dagen in het prachtige Marafiki. Marafiki is een safari lodge met een prachtig uitzicht over Queen Elizabeth Park.
​
Na een lange tijd in de drukke hoofdstad van Oeganda te verblijven, was de rust en de stilte een zeer welgekome verandering. Het moment dat we aankwamen in Marafiki viel al de stress van onze schouders. Even op adem komen. En natuurlijk nog een beetje genieten van de laatste dagen zon vooraleer we naar het koude België terugkeren.
​
Deze 3 dagen waren zo mooi en zo perfect dat het onmogelijk is om dit in woorden over te brengen. Het enige wat ik kan zeggen is "wauw".
16/12/2019
​
Tijdens ons verblijf in Marafiki hadden we uiteraard ook een paar safari’s op de planning staan. De dag begon al vroeg, want met zonsopgang waren we al onderweg naar Queen Elizabeth National Park. Ook hier was het weer te mooi voor woorden. Een kudde olifanten op 5 meter van onze auto, met het Rwenzori gebergte op de achtergrond, gewoonweg onvoorstelbaar. We hadden twee luipaarden gespot die lagen te rusten in een boom en een hyena die met de prooi van een leeuw was gaan lopen. Ook verschillende buffels, antilopen en nog veel meer! Onze gids wist ons ook verschillende leuke weetjes te vertellen en kende alle goede plekjes van het park.
​
Namiddag stond er een 'boat safari' op de planning. Hierbij voeren we met een bootje op het Kazingakanaal tussen Lake George en Lake Edward. In deze wateren zit de grootste nijlpaardenpopulatie ter wereld. En dat was er aan te zien. Overal waar je keek zag je wel een nijlpaard boven het water piepen en hier en daar een familie olifanten, die iets kwamen drinken of eten, prachtig om te zien.
19/12/2019
​
Na bijna 3 maanden in Oeganda was het tijd om naar het koude Belgenland terug te keren. Het was een bitterzoet moment. Langs de éne kant vonden we het zo jammer dat het voorbij was, maar langs de andere kant keken we er naar uit om terug naar huis te gaan. We hadden 6 koffers bagage mee (waarvan 5 vol staken met mandjes). Het was een hele uitdaging, maar met wat onderhandelen konden we ze toch probleemloos meenemen zonder extra kilo’s hoeven te betalen. Gelukkig!
​
De overstap in Istanbul was nipt, zeer nipt! Maar ons sprintje van de éne kant van de luchthaven naar de andere kant, werd beloond. We waren perfect op tijd. En ook onze koffers hebben het gehaald. Eens aangekomen in Zaventem stonden onze families ons op te wachten met een ‘welkom-thuis-spandoek’, zo leuk om te zien!
​
-En ja, we hebben een traantje gelaten-
